گوزن زرد ایرانی

نام فارسی:گوزن زرد ایرانی

نام انگلیسی:Persian fallow deer

نام علمی:dama mesopotamica

خانواده:خانواده ی گوزن ها (cervidae)

جمعیت:نامعلوم

پراکنش:در گذشته ، در شمال آفریقا تا میان رودان (عراق و ایران ) پراکنده بود؛ ولی در حال حاضر غقط در ایران ، به طور طبیعی در دز و کرخه زندگی می کند.تعداد زیادی از آن ها در منطقه ای به نام « دشت ناز » در نزدیکی شهر ساری در اسارت پرورش داده می شوند.تعدادی از گوزن های زرد نیز در جزایر دریاچه ارومیه رها شده اند و سال هاست که در آن جا زندگی می کنند.

زیست گاه:گوزن زرد در جنگل های نواحی گرم خوزستان و جنگل های بلوط زاگرس زندگی می کند.

اندازه:طول بدن گوزن زرد 130 تا 200 سانتی متر ، طول دمش 16 تا 20 سانتی متر ، ارتفاع بدنش 85 تا 110 سانتی متر و وزن آن 60تا 125 کیلوگرم است.

ریخت شناسی:گوزن زرد جثه ای متوسط ، سری حجیم و بزرگ ، گوش هایی بلند و نوک گرد ، دست و پایی بلند ، سم هایی تیره رنگ و باریک و بلند دارد.نرها شاخ های بلند و نسبتا" پهنی دارند.زیر بدن و دم این جانور سفید ، سطح بدنش قهوه ای و پشت و پهلوهایش دارای لکه های سفید رنگ است.اما به طور کلی ، رنگ بدن در فصل های سال تغییر می کند.در زمستان ، به دلیل بلند شدن موهای بدن ، به رنگ قهوه ای تیره مخلوط با خاکستری دیده می شوند.

رژیم غذایی:گوزن های زرد از علوفه ، جوانه ، سرشاخه و انواع میوه های جنگلی تغذیه می کنند.

زاد آوری:شروع جفت گیری گوزن های زرد اواسط شهریور ماه و تولد نوزادان در بهار است.

وضعیت حفاظتی:جمعیت این گونه در ایران در خطر انقراض قرار دارد.